Niebo było czyste, było sucho i ciepło, jednak wraz z upływem czasu robiło się chłodniej i zaczęła wychodzić wilgoć, co odbiło się na kontraście nieba - pod koniec sesji niebo było szare i przenosiło rozproszone LP. O 21 Orlik zgasł i mieliśmy godzinę na przyzwoite warunki na południowym wschodzie.

Tej jesieni każdą sesję rozpoczynam od Jowisza. Niestety po raz kolejny brak było tranzytów, ale seeing pozwolił cieszyć się ostrą tarczą w 133x. Filtr svbony Moon znów ładnie wyciągnął pastelową kolorystykę pasów.

Główna część sesji upłynęła nam głównie na planetarkach, choć "po drodze" padły też klasyki letnio-jesienne w liczbie wielu, a wiele było ich liczbą.

Między innymi odwiedziliśmy znakomite trio w Wodniku: planetarkę NGC 7009 (mgławica Saturn), asteryzm M73 i kulistą M72. Trzy różne obiekty, ale paradoksalnie najdłużej zatrzymałem się przy M73. Niby nic, a jednak ładny asteryzm.

W M33 bez problemu wyłapałem NGC 604, a w szerokim ujęciu M31 dostrzegliśmy wyraźne odcięcie wskazujące na obecność ciemnego pasma, a samo jądro galaktyki wykazywało wzrost jasności do wewnątrz i niemal gwiazdowy rdzeń. Padła też pobliska galaktyka NGC 404 (Duch Mirach).

W Perseuszu wycelowaliśmy w M76, która bardzo ładnie pokazała płatki, a w Andromedzie upolowaliśmy NGC 7662 (mgławica Niebieska Śnieżka). Oczywiście zapomniałem o pobliskiej galaktyce NGC 7640, zostawiam ją na kolejną sesję.

Z trudniejszych celów udało mi się wyzerkać galaktykę NGC 16, jednak poległem na NGC 1 i NGC 2. Tu chyba potrzeba jednak ciemniejszego nieba, bo przynajmniej NGC 1 jest w zasięgu 8".

Pomimo nie najlepszego nieba w kierunku północnym, zaryzykowałem wyszukanie komety 29P/Schwassmann-Wachmann 1 w Woźnicy (jasność wg ostatnich danych to ok. 10mag). Po dłuższych poszukiwaniach i intensywnym zerkaniu udało mi się wyłuskać z tła słabą mgiełkę przy trójkącie z gwiazdek 11,5-12,5 mag. Na pewno tam była, bo najpierw ją wypatrzyłem, a później potwierdziłem jej położenie wg efemerydy. Jednak była jedynie cieniem obiektu, który widziałem na ciemnym niebie zatomskim.

Jednak przebojem tej sesji była mgławica planetarna NGC 246, mgławica Czaszka. Miejsce do namierzenia jest proste, jednak sama mgławica bardzo trudna do dostrzeżenia biorąc pod uwagę jej niskie położenie w łunie Brodnicy i Orlika. Ale po 21, kiedy zgasili Orlika, udało mi się namierzyć Czaszkę w 8". Była widoczna zarówno z filtrem CLS, jak i Ultrablock jako spory, wyraźny obszar mgławicowy z zatopionymi gwiazdkami, a sama mgławica była niejednorodna, jakby "kaszkowana". W 10" Thomasa całość była jeszcze wyraźniejsza, jednak apertura rządzi. Ogólnie, widok ciekawy, wręcz proszący się o ciemniejsze niebo.

Jak powiedział Michał: Czaszka jest, sesja zaliczona. W piątek kolejna ekipa szykuje się na Folwark, a ja celuję w sobotę, może uda się zapolować na zorzę, którą zapowiadają prognozy.