Pogodny wyż warto wykorzystać, choćby z przydomowego ogródka i przy Księżycu po pierwszej kwadrze.

Po odejściu zgniłego wyżu, z zachodu nadciągnął wilgotny front, który przyniósł deszcze i silny wiatr. Już druga połowa tej frontowej nocy była czysta, ale idealne warunki nadeszły kolejnego wieczoru.

Front z zachodu przegonił zgniły wyż i w końcu udało się trafić na okienko pogodowe.

Zazwyczaj nie opisuję sesji obserwacyjnych spod domu, ale ta była wyjątkowa.

W listopadzie kontynuujemy przygodę z planetami. Tym razem coś bardzo na czasie, czyli Mars.

Druga połowa pochmurnego października zaskoczyła nas dobrymi prognozami na weekend.

Po blisko roku znów odwiedzamy Urana.

Po tygodniu wyczekiwania aż pieroński wysoki syf pójdzie sobie "ab", w końcu doczekliśmy się czystego nieba.

Jesienią kontynuujemy spotkania z bardzo wymagającymi wyzwaniami obserwacyjnymi.

Mimo niepewnych prognoz i wcześnie wschodzącego Księżyca, w Sulejewie zebrała się spora część grupy poznańskiej.

Po słabych galaktykach, na ruszt idzie mgławica planetarna.

Czyste niebo znów pchnęło nas do Sulejewa.

Po porannej sesji w Mosinie przyszedł czas na sesję nocną, połączoną z obserwacjami letniego nieba.

Lipcowa mizeria pogodowa zlitowała się nad nami i pozwoliła nacieszyć oczy widokiem komety C/2020 F3 (NEOWISE).

Tym razem cel dla dużych teleskopów.

Mimo przesilenia letniego, warto było wykorzystać pogodną noc podczas nowiu.

I znów wracamy na Księżyc.

Połowa maja to ostatnie chwile przed białymi nocami. Każda pogodna noc blisko nowiu jest warta wyjazdu za miasto.

Dwie pary, ale nie karciane.

Kolejne dwie sesje wiosenne, idziemy na rekord.