Udało się jeszcze raz. Prawie deja vu - znów przedłużony weekend na mazowieckiej wsi, znów prawie „biała noc”, znów pogoda nieco „szemrana” – niebo częściowo zachmurzone. Jednak idzie ku lepszemu, przed zmierzchem 3 lipca pozostają tylko pojedyncze pasma obłoków. Księżycowi w pięć dni po nowiu to nie przeszkodzi.

Obserwacje u nas niełatwo jest zaplanować. W zasadzie to w ogóle zaplanować nie można. Prognozy pogody, nawet te dobre, często się nie sprawdzają. W dodatku, nawet przy ładnej pogodzie trzeba pracować i wyrwanie nocy w środku tygodnia nie jest proste. Potem nów mija, Księżyc rośnie i wtedy rezygnujemy. No i jeszcze nasza szerokość geograficzna, a konkretnie te niemal "białe noce" w okolicach letniego przesilenia...

Już dawno nie udało się nam spotkać pod ciemnym niebem w takim składzie. Oby był to zwiastun częstszych i liczniejszych spotkań grupy poznańskiej. Po obiecującej nocce 3/4 lutego, kiedy nie udało nam się zmontować ekipy, kolejna pogodna noc niosła ze sobą nadzieję owocnych obserwacji.